page.subtitle

Typowe tempo samby to ok. 55 taktów/min.
Taniec pochodzenia brazylijskiego, o wesołym rytmie, tak mocno związany z karnawałową zabawą, że nie sposób zrozumieć jedno bez drugiego.
Muzykę charakteryzują monotonne i wibrujące dźwięki perkusji, na której tle pojawiają się gwizdy instrumentów dętych.
W tym tańcu odnajduje się wpływy popularnej muzyki brazylijskiej i różne odmiany muzyki z Río de Janeiro. Jej popularność w tym kraju jest tak wielka, że uznawana jest za taniec narodowy Brazylii.
Samba odzwierciedla żwawość, bystrość oraz ekstrawertyzm mieszkańców Brazylii, którzy wyrażają je kiedy tylko mogą.
Rozróżnia się sambę ludową, nazywaną batucada, która opiera się na perkusji i rytmie synkopowym; oraz sambę towarzyską, który został wymyślony poza granicami Brazylii i spopularyzowany w Europie i Stanach Zjednoczonych.
Przypuszcza się, że samba została przywieziona do Ameryki Południowej przez afrykańskich niewolników i początkowo nazywana była lokalnie maxixe.
Aquarela de Brasil, w wykonaniu Ary Barroso, otworzyła sambie drzwi do Ameryki Północnej.
Pierwsze próby wprowadzenia samby do Europy przypadają na lata 1923 - 24, ale samba staje się popularna w Europie dopiero po zakończeniu drugiej wojny światowej.
Wiele figur stosowanych obecnie w sambie wymaga precyzyjnych ruchów miednicą, co nadaje tańcu niezaprzeczalny podtekst seksualny. Ruchy te są bardzo trudne do wykonania, ale bez nich samba traci cały swój urok.
Nie ulega jednak wątpliwości, że jednym z najbardziej spektakularnych masowych wydarzeń w skali świata jest karnawał w Rio de Janeiro, w Brazylii, w trakcie którego odgrywała się zagorzała walka zarówno na uzdolnienia jak i na stroje i akcesoria. Samba to rytm generujący najbardziej rozpalone tańce i "życie" toczące się wokół niego. Oczywiście, chociaż tylko raz w roku widzimy efekty pracy szkół samby, te "instytucje" poświęcają 51 tygodni, by uzyskać sukces mogący umieścić je w historii.

Informacje zaczerpnięte z:

Zobacz również: